قلب پر خون

با که گویم که وجودم ز نبودت خون است

چار‌هٔ درد دلم عطر گل زیتون است

تو برفتی و نکردی به من عاشق رحم

ای تو یارم نظری کن دل من گلگون است

این چه داد است که با این دل شیدا کردی

سهم من از تو فقط پیرهن زیتون است

بازآ این دل من سوخته در راه تو شد

دل بیچاره ز دوری تو بس مجنون است

شعله های غم تو سوخت همه دیوان را

زیر این آتش هجران دل من مدفون است

گاه با باد سحر هم سخن و همرازم

گویمش جان جهانم به هند مسکون است

گویش از سوی من سوخته ی جان بشده

که کجایی که بی تو دل من مغبون است

من بیچاره به ایران و تو در هندوستان

قلب من از غم دوری تو بس پرخون است

التیام دل خونین من آن پیرهن است

مشک از آن بتراود که دلم مفتون است

با که گویم که وجودم ز نبودت خون است

چاره ی درد دلم عطر گل زیتون است

Mili

20.DEC. 2018