برای توماج

نام تو جاری در اشعار ما

شعر تو جاوید در افکار ما

راستی پنهان و آشکارا دروغ

ای که دادی مهر ایران را فروغ

تن سپردی بر بلایا بهر ما

بر سرودی شعر ایران شعر ما

در جهانی که دروغان ساختند

راستی را از کلام پرداختند

ای که آتش در کلام افراختی

ظلم ظالم را به دام انداختی

تیر شرّ بر دیده‌ات آماج شد

پهلوان شعرمان توماج شد

گرز تو آواز و شعرت رخش تو

فرّۀ ایران زمین جانبخش تو

بغض کاوه در کلامت داشتی

شعر راستی را سلامت داشتی

جمله ایران عاقبت همخوان تو

از گزند محفوظ بادا جان تو